مــــن
بی تــــــــــو
در غریـب تریــن شهـــــر عالــممـ ...
بـــی من تــو در کجــای جهانــی کـهـ نیــستی؟
میگویــند بــاران کــه ببــارد
بــوی خـاکـــ بلنـد مــیشود...
پـس چــرا اینــجا
بـاران کـهـ میبـارد
عــطر خاطــره هـا می پیـچد؟...
گاهی وقتها توی رابطه ها
نیازی نیست طرفت بگه:
برو!
همین که روزها بگذره و یادی ازت نگیره
همین که نپرسه چه جوری روزا رو به شب میرسونی
همین که کارو زندگی رو بهونه میکنه...
همین که لابه لای حر فاش دوستت دارم نباشه
و همین که حضور دیگران توی زندگیش
پر رنگ تر از بودن تو باشه
هزار بار سنگین تراز
کلمه ی برو واست معنا پیدا میکنه
پس برو
قبل از اینکه ویرون تر از اینه که هستی بشی
پس منم میرم ...
وقتــی میگــویم دیگــر سراغ مــن نیا!
فکــر نکــن کـهـ فرامـوشت کـرده امـ...
یادیــگر دوسـتت نـدارمـ!
نــــــــــه...
مـن فقــط فهمیـدمـ:
وقتـی کـهـ دلـت با مـن نـیست
بــودنت مشــکلی را حـل نمیکنــد
تنــها دلــگیر ترم میــکند!
دارم میمــیــرم....