جـ ــانـــ ــــمــ فـ ـدایــتــ ـــــ

کاش نزدیکم بودی

نزدیکتر از خودم به من

به وقت دل تنگی آرامم میکردی

با نوازشی مهربان، تنهایی هایم را از من می ربودی

کاش نزدیکت بودم

نزدیکتر از نفسهایت

نزدیکتر از نفس هایم

دلشوره میگیرد دستانم از سرمای تنهایی

کابوس های شبانه ام ذره ذره مرا آب میکنند

بند بند وجودم نداشتنت را فریاد میزنند

وجودم تورو کم داره...!

میفهمی؟؟؟

ساده میگم من تورو میخوام، الان و براى هميشه

هزار بار احساسم را خواباندم !

گناه من چیست ؟

که خوابش سبک است

امدنت را پیش از من میفهمد

به شوق تو جان میگیرد

و عشق تو را در من منعکس میکند

گناه من چیست ؟

که این دل اینگونه به هوای تو پر میکشد !

قطارها بیهوده می پرسند

کو؟ کو؟  چی ؟ چی؟

درانتهای ریل ها هیچ کس وهیچ در انتظارشان نیست

 ســـــــــلام بر آدم های تنها  

 دوست داشتن از عشق برتر است ...

عشق یه جوشش کور است وپیوندی از سر نابینایی...

اما دوست داشتن پیوندی خوداگاه واز روی بصیرت است...

عشق با شناسنامه بی ارتباط نیست و

گذر فصل ها وعبور سالها بر ان اثر میگذارید اما ...

دوست داشتن در ورای سن وزمان زندگی میکند...

عشق در هر رنگیوسطحی بازیبایی محسوس بانهان با اشکار

رابطه دارد ...

اما دوست داشتن چنان در روح غرق است که

زیبایی های روح را به گونه ی دیگرمیبیند ...

عشق طوفانی ومتلاتم است اما ...

دوست داشتن ارام واستوارو پر وفارو سرشار از نجابت است

بَـعـضـے وقـت هـا سُکـ♥ــوُت مـیِـکُـنـے ...

چـُوלּ آنـقَـدر رَنـجـیـده اے کِـہ نِـمـے خـوآهـے حـَرفـے بِـزَنـے

بـَـعـضـے وَقـت هـا سُکـــوُت مـیـکُـنـے ...

چُــــوלּ واقـِـعـَا حـَرفـے واســِـه گُـفـتَـלּ نَــدارے

گـآه سُـکــوُت یــہ اِعــتِراضِـــہ

گـــآهــے هـَــمــ بـِـہ اِنــتـِـظـــآر

اَمـا بـیـشـتَـر سُکـُوت واسـہ ایـنـہ کِـہ ...

هـیـچ کَلَمِــہ اے نِـمـے تـوُنـِـہ غَـمے رُو کِـہ تُـو دَر وُجـودت دآرے تــُـوصـیـف کـُـنـِــہ .